WOUNDED EGO SIDE STORY: An Alpha's Dilemma

AKI

“IZUMI-SENSEI, nandito po si Shimada-san. Nais ka daw po niya makita," pagbibigay-alam sa akin ng sekretarya kong si Chihiro.

Kaagad ko namang tinigilan ang paglalaro sa aking silya at umayos ng upo sabay sinenyasan si Chihiro na papasukin si Kicchan. Tumango naman siya bilang pagsang-ayon at pagkatapos ay pumasok si Kicchan ng aking opisina, karga ang isang sanggol na nilagay niya sa isang baby carrier.

"Kiccha~n!" masaya kong bati sa kanya sabay yakap sana dito pero napatigil ako nang maalala kong may baby sa dibdib siya. "Napadalaw ka?"

"Aki, kagabi lang kita nakausap. Sinabi kong pupunta ako ngayon," ani Kicchan na medyo may halong inis ang boses dahil nakalimutan ko na naman ang tungkol sa pagdalaw niya ngayon.

Parang engot naman akong napakamot sa aking batok bago tumawa ng pagak. "He he he. Pasensiya na."

Napabuntong-hininga naman si Kicchan at pagkatapos ay tinanggal ang baby carrier bago maingat na kinuha ang baby niya mula rito tapos iniharap sa akin. "Ito na si Yuuki ngayon," ani Kicchan bago nangiti.

"Goo..." Para naman akong lumutang sa ulap nang marinig ko ang kanyang napaka-cute na boses.

"Ah, Yuu-chan!" kinikilig kong pakli at gigil na kinarga pahiga ang baby sa mga bisig ko. "You look just like Kicchan!"

Natawa naman si Kicchan sa sinabi ko. "Sa tingin mo? Habang lumalaki si Yuuki, mas lumalaki na rin ang demand niya sa pagkain."

"Oo naman. Hindi naman habambuhay ay nakadepende lang si Yuu-chan sa gatas," katuwiran ko naman habang nilalaro ang maliliit na daliri ni Yuuki.

"Do you still hate Ryuichi?" biglang tanong ni Kicchan. Hindi ko inasahang itatanong niya ang bagay na iyon kaya nabigla ako at takang napatingin sa gawi niya habang pinandidilatan ng mga mata. "H-huh?" I said in a hesitant voice.

Bahagya namang nag-alala ang ekspresiyon ng mukha ni Kicchan at inulit ang kanyang tanong, "Do you still hate Ryuichi?"

"Nah, I dislike him just a little bit but it doesn't mean that I hate him," pagtatanggi ko, though I was half lying.

I, myself, couldn't even say if it was hate that I felt towards Ryuichi. From the very beginning, I didn't like his presence. At lalong hindi ko nagustuhan ang pagkatao niya noong malaman kong naging sex friend siya ni Kicchan. I disliked the idea of Kicchan having sex with a bastard like him, though may ipinagbago na siya ngayon.

I didn't have the right to judge because I was doing the same to myself. Sleeping with different men from time to time and having secret feelings towards Kicchan and used our friendship to my advantage; I'm far worst than Ryuichi.

[It's more like jealousy... you idiot, Kicchan,] I thought to myself while gently caressing baby Yuuki's cheek.

"Aki, mahalaga ka sa 'kin. You were always there for me. Ikaw ang isa sa mga dahilan kung bakit ko narating kung ano man ang meron ako ngayon. When we became friends, you gave me hope that not all Alphas are shits," madamdaming litanya ni Kicchan.

"Whoa, whoa!" preno ko sa kanya bago sinauli si Yuuki sa kanyang mga bisig at pagkatapos ay inayos ko ang suot kong salamin bago nagsalitang muli, "I am no saint, Kicchan. Don't praise me too much. You're gonna make me shed bloody tears," pabiro ko pang turan kahit na ang totoo ay naninikip na ang dibdib ko sa mga sandaling iyon.

If only I could tell him the fucking truth. But I already decided to put an end to my feelings for him, for the sake of our friendship, and just cheer him on and I'll silently watch as he builds a new, happy family with Ryuichi. Kicchan's happiness is also my happiness.

"Ryuichi told me everything," biglang sabi ni Kicchan at napakurap ako.

"What everything?"

"Sorry for not noticing your feelings, Aki," paghingi ng tawad ni Kicchan kasabay ng pagbuhos ng kanyang mga luha. Tila nanikip naman ang lalamunan ko sa narinig. What the fuck is happening?! "I took advantage of our friendship at hindi ko man lang napansin ang pagtingin mo sa 'kin. I couldn't believe it myself either when Ryuichi told me pero maniwala ka, hindi ako galit sa 'yo. Hindi nagbago ang tingin ko sa'yo. Ikaw pa rin ang 'Aki' na nakilala at minahal ko bilang isang kaibigan."

"Somehow... calling me your 'friend' kinda hurts." Sa mga pagkakataong ito ay nagsimula na rin akong maiyak. "But don't worry, Kicchan, I will support you until the end. That I can promise," sabi ko at pinilit na ngumiti kahit na parang sasabog na ang dibdib ko sa sobrang sakit.

[That fucking Ryuichi! So he noticed?! I'm gonna fucking rip his body apart!] Gigil ko namang sigaw sa isipan habang pinupunasan ang mga luha ko. "Aki..."

"Thank you for not hating me, though," I said at nangising parang baliw pero nagulat na lang ako nang yakapin ako ni Kicchan while Yuuki was in between us. "Promise me that you'll be happy, too," ani Kicchan at basta na lamang isinandal ang mukha ko sa malapad niyang balikat.

Napalunok naman ako bago sinabing, "Kicchan... Can I say 'I love you'?" iyon na marahil ang pinakamasakit na mga katagang binitawan ko sa tanang buhay ko. "Idiot. Of course, you can," pagpapahintulot niya habang hinihimas ang ulo ko.

Then my tears just overflowed before I bawled like a child on Kicchan's shoulder. "I love you." I kept repeating those words while bawling and hugging Kicchan at the same time. He didn't say anything. He let me shed all of my frustrations until I was satisfied.

[Ah, Kicchan is so good. That's why I can't leave his side. Why did I have to fall for my friend?]

Matapos ang walang kwenta naming kadramahan ay siniguro muna ni Kicchan na okay na ang lahat sa pagitan naming dalawa. He wanted to free me from my suffering but he also wanted me to stay as his friend. Well... dahil sobrang bait niya at nag-effort pa siya na pagaanin ang loob ko, hindi na rin masama na officially rejected na ang one-sided love ko for 14 years.

"Anyways, it would be impossible for us kung sakaling naging tayo, Kicchan," I said then Kicchan's eyebrows furrowed.

"What do you mean?" he asked.

"*Iyah! Ore ni iwa sete wa nai yo! Hazukashi! [No! Don't make me say it! It's embarrassing!]" parang baklang saad ko sabay lagay ng mga kamay ko sa magkabila kong pisngi na tila kinikilig pa. "Aki, I'm fucking serious," Kicchan said in a stern voice.

"Hindi tayo talo. Ha ha!" mabilis ko namang sagot at nalaglag ang panga ni Kicchan.

"You're a fucking bo-?!"

"Yes. I love big, fat cocks up my ass. Totally," putol ko naman sa kanya at lalong nanlaki ang kanyang mga mata.

"Why didn't you tell me?!" mariing buska nito sa 'kin.

"Fuck, I'm an Alpha, Kicchan. Alphas are supposed to be dominants, not fucking cock-loving shitholes who loves being ravished like savage dogs," I exclaimed.

"You didn't have to be so vulgar," kunot-noong sita nito sa akin na tila nandiri sa wagas kong pagmumura.

"Are you happy now?" tukso ko na lang kanya habang nakangisi ako ng nakakaloko.

"I just hope you don't play around," nag-aalala nitong saad.

"Well, that's a different story," I said at isang sumusukong buntong-hininga na lamang ang pinakawalan ni Kicchan.

"I'll be taking my leave now. Thank you for telling me the truth, Aki," pagpapaalam na nito at nilagay na si Yuuki sa baby carrier na ngayo'y tulog na.

"Yeah. Ingat kayo ni Yuu-chan sa pag-uwi," nakangiti ko namang paalam sa kanilang dalawa. Then he left, half happy that things were settled between us and half worried after knowing that I was a neko.

Even I would be surprised if Kicchan told me that Ryuichi starts to bottom. I'd love to see that dickhead's ass get ripped apart. Just thinking about it made me excited for some some reason. Am I a pervert now? "Haay... Mukhang hate ko nga si Ryuichi. Ha ha! Whatever," natatawang kausap ko sa aking sarili at muli na namang pinaikot-ikot ang swivel chair ko while waiting for patients to come.

Pagsapit ng tanghali ay lumabas ako sa aking private clinic room at hinanap si Chihiro. He would never leave his place unless I told him so. Ganyan siya ka-diligent sa trabaho kaya wala akong naging problema sa kanya. What I'm only concerned about was the fact that he might go into heat while working in my clinic. That would be too dangerous, not only for me but for some Alphas too who visit here to get medications for their ruts.

Mataas naman ang tolerance ko sa Omega pheromone so I'm less worried but after what happened to Kicchan, their heat can really reach a certain kind of intensity when triggered with strong dosage of drugs. Mabuti na lang talaga at nakulong na ang uhog na si Fujiwara but I know that there are still millions of fuckers out there who sell illegal drugs that can affect anyone. Malabong mag-isa lamang na naisagawa ni Fujiwara ang ganoong klase ng droga ng walang pinansiyal na tulong.

Leaving that aside, pinuntahan ko si Chihiro at nangiti naman ito kaagad nang makita ako.

"Sensei!" aniya sabay nagliwanag ang buong mukha niya. Kanina lang ay napaka-gloomy nito na animo'y namatayan siya ng kamag-anak. Ang bilis talaga mag-shift ng kanyang mood. Nakakakilabot!

"Chihiro, dinalaw ka na ba ng heat mo ngayong buwan?" agarang tanong ko sa kanya.

Nahihiyang sumagot naman ang dambuhalang Omega. "H-hindi pa po, sensei."

"Fuck! Stop blushing! You look like a huge ogre who look like he was trying to hold back his pee!" inis na sita ko sa kanya at mabilis naman siyang umayos ng tayo pero namumula pa rin ng todo ang buong mukha niya pero sa pagkakataong ito ay kinikilig na ang tanga.

"Pero, sensei, ngayon lang na-imagine kita na naghuhubad sa harap ko kaya tinigasan ako bigla," walang kahiya-hiyang pagsisiwalat ni Chihiro na pilit pang tinago ang naninigas nga niyang pagkalalake sa pagitan ng kanyang mga hita. "Uwaah! Fuck! You're disgusting! Fuck! Bahala ka sa buhay mo!" Diring-diri kong mura habang namumula na rin ang mukha ko at dali-daling tinalikuran ang tanga kong sekretarya at bumalik sa loob ng clinic ko.

[I can't fucking believe him!] I shouted in my mind.

Muntik din akong tigasan sa sinabi niya. Paano niya nagagawang sabihin ang mga ganoong bagay ng walang kahirap-hirap?! Ni hindi ko makitaan ng hesitasyon ang pagmumukha ng higanteng 'yon!