Iris Luna

***

"Greetings, your highness!"

"Good morning, Princess!"

"You're so beautiful today, Princess Iris."

Samu't-saring mga papuri ang narinig ko pagkapasok na pagkapasok ko pa lang ng simbahan. Kunwaring napataas ang kilay ko.

"I'm beautiful today? Bakit 'di ba ako maganda araw-araw?" I whispered on Diana who was beside me.

I heard her chuckled so I flipped my hair and walk faster.

At ngayon nauuna na ako kay Diana.

Bakit ako mataray ngayon?

Because...

I want to experience being Princess Iris just this one day. So, yes!

It's a challenge for myself!

I grinned and walk more faster.

"Nandito na po tayo, mahal na prinsesa." We stopped at a huge door in front of us.

"Are you sure that the Priest is inside?" Mataray kong tanong sa tagapagsilbi ng simbahan.

"Opo, Princess! Nasa loob po si Father."

I nodded and raised my brows. "Okay. You surely know that I don't want to waste my time if the Priest is not there. My time is too precious you know, hmmp!"

Nakita kong napapayuko na lang ang mga tagapagsilbi na nasa harapan ko.

Hays! SHOKINEMS!

Nakaka-guilty naman ito, Siri!

Huhuhu! Sorry ate, pis yow tayo d'yan. Heheheh!

Binuksan nila ang malaking pintuan at namangha ako sa loob pagkapasok ko.

0-0

There was a huge chandelier on the ceiling and a gazelles on every top of wall. And the room's scent was filled with the smell of books. And the furnitures was organized in its place with some decorations on the floor. Woah! Parang mayaman naman na yata ang simbahan na ito. Kailangan pa ba namin talagang mag-donate?

Parang nagdadalawang isip na ako ah.

Gastusin ko na lang kaya 'yung napalunan ko sa contest ng pampagawa ng bubong sa bakuran sa palasyo namin? Mukha na kasi iyong luma ehh.

Ito naman sobrang gara, mukha silang hindi nanghihingi ng donation ah?

Char!

Λ_Λ

"Pagbati sa Prinsesa Iris ng Midorian!" Napatingin ako sa harapan at nakita ko si Father na nakangiti sa akin.

"Hi!" I smiled sweetly.

"Maraming salamat dahil malaking bagay ang ibibigay mong tulong sa amin, mahal na prinsesa." Yumukod ito dahilan upang mag-alangan ako sa ginawa niya. Hays! Kung si Prinsesa Iris lang ang kaharap niya ngayon ay paniguradong tuwang-tuwa na ito sa nakukuha niyang atensyon ngayon.

"Well, hindi na ako magtatagal pa rito. I-aabot ko lang ng personal ang donation. Here," Nilahad ko ang kamay ko at umaktong mataray sa harapan ni Father.

Nakita kong nagniningning ang mga mata niya nang makita ang makapal na sobre na hawak ko. Sa loob niyon ay ang malaking halaga ng salapi.

Agad niya itong kinuha at nag-pasalamat.

"Gamitin niyo lamang sa tama ang salaping iyan. Hindi ko iyan ibinigay upang gamitin ninyo sa masama. Iyon lang at aalis na kami dahil may kailangan pa akong puntahan." I flipped my hair and turn around walking away from the Priest. SHOKEMS!

Feeling ko sobrang sama ko na talaga ngayon.

UoU

Serry pe, Father! Huhu!

"Princess! Princess!"

Tumatakbong papunta sa amin ang isang kawal mula sa aming palasyo. Habol niya ang kaniyang hininga matapos tumigil sa aming harapan.

"What's happening?" I said.

Mukhang may problema na nangyayari sa palasyo dahil bakit siya pumunta rito na tumatakbo at higit sa lahat sa akin pa ipaaalam ang masamang balita.

Ano na naman kaya ang nangyayari ngayon?

"Masamang balita po mula sa inyong kaharian, mahal na prinsesa." Nakikita ko ang takot sa kaniyang mukha habang nagsasalita siya.

Napakunot noo ako habang patuloy ang kawal sa panginginig.

"Ang mahal na Reyna, ang iyong ina. Lumabas po siya kanina sa palasyo upang mamili ng mga telang idedesenyo niya sa iyong kasuotan para sa iyong kaarawan, mahal na prinsesa." Pagpapatuloy nito. "So what? Nasaan na ang nanay ko ngayon?" Mataray kong tanong at inirapan siya.

"Sinugod po ng mga bandido ang karwahe ng mahal na Reyna habang papauwi sa palasyo. Nasaksak po sa puso ang iyong ina."

Muntik na akong mawalan ng balanse nang marinig ang sinabi ng kawal. Nag-simula na akong mamutla habang bumibilis ang tibok ng aking puso.

Tuluyan akong nawalan ng balanse nang marinig ang sumunod na sinabi ng kawal.

"Sinubukan po na iligtas ng mga kawal ang mahal na Reyna ngunit hindi na niya kinaya. Wala na po siya, mahal na prinsesa."

At ngayon na narinig ko ang sinabi niya ay para akong nabingi at sinampal.

Kaya ko pa bang ituloy na maging si Prinsesa Iris sa araw na ito? Kung ang puso ko naman ngayon ay parang binibiyak sa sobrang sakit.

Hindi ko alam kung bakit ganito ang aking nararamdaman. Halos hindi ko naman nakasama ng matagal ang Reyna.

Tila bakit parang gumuguho ang aking mundo ngayon?

Sabi ko, it's fun pa nga na napunta ako ngayon sa katawan ng Prinsesa.

Pero ngayon?

Is it fun pa rin ba?

Tuluyang tumulo ang luha sa aking mga mata.

***